တရားနဲ့ဖြေ ... ဦးရုက္ခစိုး

This article has been converted from Zawgyi One to Unicode

ဦးရုက္ခစိုး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေသည်။ သွေးဆေးပဲ ဖျော်သောက်ရမလိုလို၊ သကြားပဲ လျက်ရမလိုလို ဖြစ်နေ၏။ ကြားရသည့် သတင်းများက နတ်ပင် ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်စရာ။ ဦးရုက္ခစိုး၏ မအီမသာဖြစ်နေသော မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ဖိုးရှုပ်ကော ကြွက်စုတ်ပါ တအံ့တသြ ဖြစ်နေကြသည်။

ဖိုးရှုပ်။     ။ ဘာဖြစ်နေရ ပြန်တာလဲ ဦးရုက္ခစိုးရယ်။

ကြွက်စုတ်။     ။ ဟုတ်ပါ့ဗျာ။ အရင်တပတ်ကပဲ အရမ်းအရမ်းကို ပျော်တာပါပဲရှမ် … အဲလေ … ဗျာဆို။ အခုတော့ တကယ်ပဲ နတ်ရူး ဖြစ်တော့မယ်ထင်တယ်။

ရုက္ခစိုး။     ။ ကြားရတဲ့ သတင်းတွေက ရင်တုန်စရာ ကောင်းလွန်းလို့ပါကွာ။ ငါ့ကို သကြားလေး နည်းနည်းလောက် အနံ့ပေးရှူပါလား။

ဖိုးရှုပ်။     ။ ဘာသတင်းတွေ ကြားလို့လဲ ဦးရုက္ခစိုးရဲ့။ ကျနော် အကောင်းဆုံး အကြံပေးရရင်တော့ ဦးရုက္ခစိုးအနေနဲ့ ဘာသတင်းပဲ ကြားကြား တရားနဲ့ဖြေ။

ရုက္ခစိုး။     ။ နတ်ကို တရားလာမပြစမ်းပါနဲ့။ မင်းတို့ကြားရင် မင်းတို့လည်း ရင်တုန်သွားမှာ။ မကြားသေးဘူးလား … ဟို ပြည်တွင်း မီဒီယာ တခုက ဟို မီဒီယာ အန်တီကြီးတယောက်က ဟို ဘဘကြီးကို စွတ်တင်ပေးနေတာလေ။

ကြွက်စုတ်။     ။ ဟာဗျာ … ဦးရုက္ခစိုးလုပ်ပုံကလည်း ပေါ့ပ်ဂျာနယ် ခေတ်ဦးကလို ကြာသပတေးနံနဲ့ စတဲ့ မင်းသမီးလေးက စနေနံနဲ့ စတဲ့ မင်းသားလေးနဲ့ ဗုဒ္ဓဟူးနံနဲ့ ဆုံးတဲ့ ဟိုတယ်ကြီးမှာ ဆိုတာလို ဘာပြောချင်မှန်းကို မသိဘူး။

ရုက္ခစိုး။     ။ မင်းမသိပေမယ့် စာဖတ်သူတွေ သိတယ်ကွ။ ထားစမ်းပါကွာ … မင်းပြောတာနဲ့ စကားဘယ်ရောက် သွားမှန်းတောင် မသိဘူး။

ဖိုးရှုပ်က “ဟို ဘဘကြီးကို စွတ်တင်ပေးနေတယ် ဆိုတာအထိ ရောက်သွားပြီ” ဟု ထောက်ပေးလိုက်သည်။

ရုက္ခစိုး။     ။ အေး … အဲဒါ။ ဟိုဘဘကြီးကို စွတ်တင်ပေးရင်း တင်ပေးရင်း ဘရိတ်အုတ် မရဘူး ဖြစ်နေပုံရတယ်။ အဲဒါကို ငါ ရင်တုန်တာပါကွာ။

ဖိုးရှုပ်။     ။ တရားနဲ့ ဖြေပေါ့ ဦးရုက္ခစိုးရယ်။ ဒါကတော့ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။ သူ့ခမျာလည်း ကျေးဇူးခံ ကျေးဇူးစားက ရှိဖူးတာကိုး။ တင်ပေးရမှာပေါ့။

ရုက္ခစိုး။     ။ တင်ပေးတာတော့ တင်ပေးပေါ့ကွာ။ သို့သော် … ရွှေပန်းလေးတပွင့် သို့မဟုတ် ဘဘ ဆိုတာတော့ များတာပေါ့။

ကြွက်စုတ်။     ။ ဒီဘဘကြီး ခေတ်ကောင်းတုန်းက ကျောင်းသားတွေကို နှိပ်ကွပ်ခဲ့တာ၊ ထောင်ချခဲ့တာ၊ အကျဉ်းထောင်ထဲမှာ သူနှိပ်စက်လို့ လူတွေ အများကြီး သေခဲ့တာတွေ ဒီ မီဒီယာ အန်တီကြီး မသိလို့ နေမှာပေါ့ ဦးရုက္ခစိုးရယ်။ ပြီးတော့ သူက သတင်းသမားလေ။ အဲဒီအန်တီကြီး မီဒီယာတခုမှာ အင်တာဗျူးပေးထားတာ မတွေ့ဘူးလား … သူ့ကိုယ်သူ သတင်းသမားပါ ဆိုတာ အဲဒီအင်တာဗျူးထဲမှာ အကြိမ်ပေါင်း သုံးဆယ့်ခြောက်ခါလောက် ပြောထားတာ။

ရုက္ခစိုး။     ။ အင်းလေ သတင်းသမား ဆိုတော့လည်း မျှမျှတတပေါ့ …။ ၈၈ တွေနောက်ချည်း လိုက်ရေးနေရင် ၈၈ တွေပဲ နာမည်ကြီးကုန်မှာစိုးလို့ ဘဘကြီးလည်း နာမည်ကြီးပါစေဆိုပြီး ရွှေပန်းလေးနဲ့ တင်စားတာ ဖြစ်မှာပါ။ ငါပဲ တရားနဲ့ ဖြေပါ့မယ်။

ဖိုးရှုပ်။     ။ ဘဘကြီးက အခုတော့ နောင်တ တော်တော်လေး ရနေပုံပါပဲနော်။ ဒါပေမယ့် ဓာတ်ရှင်တွေ ဘာတွေ ရိုက်ဖို့များ အစီအစဉ် ရှိသလားမသိဘူး။ ဂျာနယ်မျက်နှာဖုံးတွေမှာ သူ့ပုံချည်းပဲ။

ကြွက်စုတ်။     ။ အဲဒါ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဟို နာမည်ကျော် ဓာတ်ရှင်မင်းသားကြီးကလည်း စုန်းစုန်း မြုပ်သွားပြီ ဆိုတော့ အဲဒီနေရာ ဝင်ချင် ဝင်လို့ရတာပဲ။ ပြောလို့မရဘူး စင်ပေါ်တက်ပြီး အာဟား အာဟားနဲ့ အော်နေတာ တွေ့ရင်တွေ့ရဦးမှာ။

ရုက္ခစိုး။     ။ အင်း … ရင်တုန်တယ် … ရင်တုန်တယ်။

ဖိုးရှုပ်။     ။ လုပ်ပြန်ပြီ ဦးရုက္ခစိုးရယ်။ အခုထိ ရင်က တုန်နေတုန်းလား။ တရားနဲ့ ဖြေပါဆို။

ရုက္ခစိုး။     ။ မရဘူးကွ။ မင်းတို့ မကြားဘူးလား။ ဟို လူရွှင်တော်ကြီး စကားတွေလွန်ပြီး ဘရိတ်အုတ်လို့မရတာနဲ့ မြန်မာပြည်က အကျဉ်းထောင်ဆိုတာ ဖိုက်စတား ဟိုတယ်လောက်နီးနီး ဖြစ်သွားတာ။

ဖိုးရှုပ်။     ။ တချို့လျှာတွေက ဘရိတ်အုတ်ဖို့ ခက်တယ် ဦးရုက္ခစိုးရဲ့ …။ တရားနဲ့ဖြေ တရားနဲ့ဖြေ။

ကြွက်စုတ်။     ။ ရပါတယ် ဦးရုက္ခစိုးရယ်။ ဘုန်းကြီး ခေါင်းခေါက်ပြီးရင်တောင် တောင်းပန်လို့ ရသေးတာပဲ။ သူလည်း ပြောချင်ရာ ပြောပြီးရင် ခဏ ခဏ တောင်းပန်မှာပေါ့။

ဖိုးရှုပ်။     ။ အဲဒါတော့ မင်းလွဲသွားပြီ။ အခုခေတ်က ဘုန်းကြီးခေါင်းခေါက်ပြီး တောင်းပန်တဲ့ ခေတ် မဟုတ်တော့ဘူး …။ ဘုန်းကြီးတွေကို သတ်၊ ထောင်ချ၊ လူဝတ်လဲပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်တဲ့ ခေတ်ကွ။ ဟို ဘဘကြီးတောင် သူ ဘာမှ မလုပ်ခဲ့သလို ခပ်တည်တည် နေနေတဲ့ဟာ။

ရုက္ခစိုး။     ။ အဲဒါတွေ ငါ ရင်တုန်တယ် ပြောတာ။ နောက်ထပ် ရင်တုန်တာတွေ ရှိသေးတယ်။

ကြွက်စုတ်။     ။ ဟာ … မကုန်သေးဘူးလား။

ရုက္ခစိုး။     ။ မကုန်သေးဘူးကွ ရှိသေးတယ်။ ငါ တနေ့က ရန်ကုန် ပြန်သွားတာ … မီဒီယာသမား အယောက် ၁၀၀၀ လောက် ဝိုင်းလိုက်၊ ဓာတ်ပုံတွေ ဝိုင်းရိုက်၊ ဗီဒီယိုတွေရိုက်၊ အင်တာတွေ ဗျူး၊ ဒီကြားထဲ ပြည်ပမီဒီယာကလည်း ဖုန်းတွေ အခေါက် ၁ သောင်းလောက် ဆက်၊ နားတွေ ပူထူပြီး …။

ဖိုးရှုပ်။     ။ ဒါကတော့ စတုတ္ထမဏ္ဍိုင်ခေတ်လေ ဦးရုက္ခစိုးရယ်။ ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ။

ရုက္ခစိုး။     ။ မဏ္ဍိုင်ကလည်း မဏ္ဍိုင်လွန်းတယ်ကွာ။ အဲဒီထဲမှာ မင်းလည်းပါတယ်ဖိုးရှုပ်။ မီဒီယာသမားတွေထဲက MRTV ဘယ်လောက်ဆိုလား မသိဘူး … အဲဒီက ချာတိတ်မ တယောက်က ချင်းမိုင်ရုက္ခစိုး ဆိုတာ ဘယ်တယောက်လဲဟင်လို့ လာမေးလို့ ကျုပ်ပါဗျာလို့ ပြောပြရသေးတယ်။ ပြောပြပြန်တော့လဲ ငါ့ကို ကျမ အန်ကယ့်ကို ဘာမေးရရင် ကောင်းမလဲ တဲ့။

ဖိုးရှုပ်။     ။ ဒါကတော့ သူလည်း အိမ်စာမလုပ်ခဲ့ မိလို့ ဖြစ်မှာပါ။ အခုအချိန်က မီဒီယာလွတ်လပ်ခွင့်ကို သွားနေတဲ့ ခေတ်ကြီးဆိုတော့ကာ …။

ရုက္ခစိုး။     ။ မဆိုတော့ကွာနဲ့။ သူတို့ လွတ်လပ်ခွင့် လုပ်တာ ငါ့မှာ ကင်မရာ ဒေါက်တွေနဲ့ ရိုက်မိ၊ ရကော်ဒါကြီးတွေ ပါးစပ်ထဲ ဝင်မလိုဖြစ်၊ တံတောင်တွေနဲ့ တွတ်မိ … အောင်မလေး … ပြောရင်းတောင် ရင်တုန်တယ်။

ကြွက်စုတ်။     ။ ကျနော်လည်း ရင်တုန်လာပြီ ဦးရုက္ခစိုး။

ကြွက်စုတ်က ရွှတ်နောက်နောက်ပြောလိုက်ရာ ကျွနု်ပ်တို့၏ ဇာတ်လိုက်ကျော် ဦးရုက္ခစိုးကြီးမှာ “အေး ဒါဆိုလည်း သွေးဆေးဖျော်သောက် … ငါတော့ တရားနဲ့ သွားဖြေကြည့်လိုက်ဦးမယ်” ဟု ဆိုရင်း ထိုင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ကိုယ်ယောင်ဖျောက်၍ ထွက်သွားလေတော့သတည်း။     ။

ထွေရာလေးပါး ကဏ္ဍသည် Satire ခေါ် သရော်စာ ကဏ္ဍ ဖြစ်ပါသည်။ သတင်း အချက်အလက် အမှန်များအပေါ် အခြေခံ ရေးသားထားခြင်း မဟုတ်ပါ။