ကလေးများကို နှိပ်စက်ခြင်းသည် မြန်မာ့ တရားစီရင်ရေးစနစ် ကျရှုံးခြင်း

သူမကို မွေးစားခဲ့သော မိသားစု၏ လက်ချက်ကြောင့် အသက် ၁၆ နှစ် အရွယ် မသန်းသန်းအိ၏ မျက်နှာပြင်တွင် အမာရွတ်များ အတန်းလိုက် အတန်းလိုက် ဖြစ်နေပြီး ယင်း အမာရွတ်များက ကလေးသူငယ် အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်မှု များကို သက်သေခံနေပါသည်။ ယင်း ကလေးသူငယ် အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်မှုသည် မြန်မာအစိုးရအပေါ် ပုံကျလာ သော ဖိအားများ ဖြစ်လာနေသည်။

သူမကို မွေးစားသော မိသားစုထံသို့ ဖခင်ရင်း ဖြစ်သူက ထည့်ပေးလိုက်ချိန်တွင် သူမသည် အသက် ၉ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ သူမ၏ ၁၀ နှစ်မြောက် မွေးနေ့တွင်မူ သူမသည် ကျေးကျွန်လုံးလုံး နီးပါး ဖြစ်နေခဲ့ စက်ဘီးချိန်းကြိုးများ၊ မီးဖိုချောင်သုံး ကိရိယာများနှင့် နေ့စဉ်နီးပါး ရိုက်နှက်ခံရကာထိုဘဝမှာ ၅ နှစ်မျှကြာသည်။

“ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သံကြိုးနဲ့ ရိုက်တယ်” ဟု ရန်ကုန်ရှေ့ပိုင်း တောင်ဒဂုံမြို့နယ်ရှိ သူမ၏ အဒေါ်နေအိမ်တွင် မသန်းသန်းအိက AFP သတင်းဌာနသို့ ပြောကြားခဲ့သည်။ “ကျမရဲ့ လက်တွေကိုလည်း သံကြိုးနဲ့ ရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရေနွေးပူ တွေနဲ့လည်း လက်ပေါ် လောင်းကြတယ်” ဟု သူက ဆိုသည်။

“သူတို့က ကျမကို အစာမကျွေးလို့ သူတို့ ခွင့်မပြုဘဲ ဘာမှ စားလို့ မရဘူး။ စားမိလို့ကတော့ ကျမကို အစာခိုးစားတယ် လို့ စွပ်စွဲပြီး လက်ချောင်းတွေကို ပလာယာနဲ့ ချေပစ်တယ်” ဟု မသန်းသန်းအိက ပြောသည်။

ဆင်းရဲသော မိသားစုများမှ ငယ်ရွယ်သူများကို လူလတ်တန်းစားများနှင့် မြို့ပြ မိသားစုများတွင် အစေခံအဖြစ် အလုပ်လုပ်ရန် စေခိုင်း ခံရသော မသန်းသန်းအိ၏ ဖြစ်ရပ်ကဲ့သို့သော ဇာတ်လမ်းများမှာ မြန်မာနိုင်ငံမှာ များပြား မြင့်တက်လာနေပါသည်။

ထိုပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် အစိုးရက ဘာမျှ မလုပ်သလောက်ပင် ဖြစ်ကြောင်း တက်ကြွ လှုပ်ရှားသူများက ပြောဆို နေကြပြီး ရဲနှင့် အာဏာပိုင်များကလည်း ချမ်းသာကြွယ်ဝ အာဏာရှိသော မိသားစုများအပေါ် စွပ်စွဲမှုများကို လျစ်လျူရှုထားကြသည်။

“တနိုင်ငံလုံးရဲ့ တရားစီရင်ရေးစနစ်က ပျက်စီးနေပြီး အနိမ့်ဆုံးအလွှာများရဲ့ အခွင့်အရေးများမှာ အကာအကွယ် ပေးမှု ကင်းမဲ့နေတယ်” ဟု Forty Rights အဖွဲ့မှ အမှုဆောင်အရာရှိချုပ် Matthew Smith က ပြောသည်။ “အကူအညီပေးရမယ့် အာဏာပိုင်တွေကလည်း ဘာမှ အလေးဂရု မထားကြဘူး” ဟု သူက ဆိုသည်။

ပြီးခဲ့သည့်လအတွင်း ရန်ကုန်ရှိ အပ်ချုပ်ဆိုင် တခုတွင် ၅ နှစ်မျှ ချုပ်နှောင်ထားခံရစဉ် အတွင်း တုန်လှုပ်စရာ လူ့အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်မှုများကို ပြောကြားခဲ့ကြသော အသက် ၁၆ နှစ်နှင့် ၁၇ နှစ် အရွယ် မိန်းကလေး ၂ ဦး ကိစ္စကြောင့် လူ့အခွင့်အရေး ခေါင်းစဉ်က လူသိရှင်ကြား ဖြစ်လာရသည်။

အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်ခံရသူများ၏ မိသားစုများက ရဲတပ်ဖွဲ့သည် ထိုမိန်းကလေးများ လွတ်မြောက်ရေး အတွက် ၎င်းတို့ကို ကူညီရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သည့် အပြင် ထိုမိန်းလေးတို့အား ယခုလတွင် ကယ်တင်ခံရပြီး နောက်မှသာ ဆိုင်ရှင်က ရိုက်နှက်၊ အပူလောင်၊ ဓားဖြင့် ထိခိုက်စေရသော ဖြစ်ရပ်မှာ သတင်းခေါင်းစဉ် အဖြစ် လူသိများလာခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

ပထမတွင် ၎င်းတို့ကို လျှော်ကြေး ဒေါ်လာ ၄၀၀၀ ပေးပြီး ကြေအေးမယ့် အနေအထား ဖြစ်သော်လည်း လူထုဖိအား မြင့်မားလာမှသာ ရဲအဖွဲ့က ဆိုင်ရှင်ကို စွဲချက်တင်ရပြီး၊ သမ္မတကလည်း အာဏာပိုင်များကို ဤအမှုကိုင်တွယ်မှုကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရန် အမိန့်ပေးခဲ့ရသည်။

အပ်ချုပ်ဆိုင် မိသားစုဝင် ၆ ဦးသည် လူကုန်ကူးမှု စွဲချက်များကို ရင်ဆိုင်ရန် ကြာသာပတေးနေ့က တရားရုံးသို့ ရောက်ရှိလာကြသည်။

ထိုသို့ လူသိများလာပြီးနောက် မသန်းသန်းအိအား ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခဲ့သည် ဆိုသော အိမ်ရှင် ၄ ဦးကို စက်တင်ဘာ ၂၆ ရက်က ဖမ်းဆီးခဲ့ပြီး စစ်ဆေးမှုများ စတင် ပြုလုပ်လာခဲ့သည်။

ရန်ကုန်တိုင်း လုံခြုံရေးနှင့် နယ်စပ်ရေးရာ ဝန်ကြီး ဗိုလ်မှူးကြီး တင်အောင်ထွန်းက“တောင်ဒဂုံမြို့နယ်၊ တော်ဝင်အိမ်ရာ ဦးဝိစာရလမ်းမှာဖြစ်တဲ့ အဲဒီအမှုကိုလည်း လူကုန်တား ဥပဒေ ၂၄/၃၂ နဲ့ အမှုဖွင့်ထားပြီး တရားခံတွေကို ၂၆ ရက်မှာ ထောင်ကိုပို့ထားပြီး ဖြစ်တယ်။ တရားလိုများ သက်သေစစ်ဆေးပြီး ဥပဒေအကြံပြုချက် တောင်းခံထားဆဲ ဖြစ်တယ်” ဟု အောက်တိုဘာ ၃ ရက်တွင် ကျင်းပသည့် ရန်ကုန်တိုင်း လွှတ်တော်တွင် ပြောသည်။

တုံ့နှေးနေသော တရားမျှတမှု

တက်ကြွလှုပ်ရှားသူများကလည်း ကလေးသူငယ် အခွင့်အရေးကိစ္စကို ပိုမိုတွန်းအားပေး လုပ်ဆောင်ရန် အရေးကြီး လိုအပ်နေပြီး Verisk Maplecrft ၏ သုတေသန စစ်တမ်းအရ မြန်မာနိုင်ငံသည် ကလေးလုပ်သား အသုံးပြုမှု သတ္တမမြောက် အဆိုးဆုံးနိုင်ငံ တခုဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

စစ်အုပ်ချုပ်ရေး၏ ဖိနှိပ်သော နှစ် ၅၀ အလွန် တိုင်းပြည်ကို ကုစားရန် ကြိုးစားနေသည့် ကာလတွင် ဤပြဿနာကို ဖြေရှင်းရေးမှာ ဒီမိုကရေစီနည်းကျ ရွေးချယ်ခံထားရသော အစိုးရသစ် ရင်ဆိုင်နေရသော စိန်ခေါ်မှုများအနက် တခု ဖြစ်သည်။

သို့သော် အလုပ်လုပ်သော ကလေးငယ်များ၏ ဝင်ငွေအပေါ် မှီခိုနေရသော မိသားစု အများအပြား ဖြစ်စေခဲ့သည့် နက်ရှိုင်းသော ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကို ကြည့်လျှင် ဤကိစ္စသည် အလွန်ရှုပ်ထွေးသော ကိစ္စတခုလည်း ဖြစ်သည်။

“ဒီလို ကိစ္စမျိုး ဖြစ်ရပ်မျိုးတွေကို ပိုပြီး ရှာရတော့မှာ” ဟု အာရှလူ့အခွင့်အရေး စောင့်ကြည့်ဖွဲ့မှ ဒုတိယညွှန်ကြားရေးမှူး Phil Robertson ဥပဒေပြု အမတ်များကို ဆောလျင်စွာ အဖြေရှာရန် တိုက်တွန်းသည်။

ဖြစ်ပျက်နေသည်များကို သတိပေးစဉ် အာဏာပိုင်များက မည်သည့် အရေးယူမှုမျှ မပြုလုပ်ခဲ့ ဟု မသန်းသန်းအိ၏ မိဘများက ပြောသည်။

ထို့အပြင် အိမ်နီးချင်းများက ကျူးလွန်သူ၏ ဆွေမျိုးတဦး ပါဝင်သော ရပ်ကွက်အရာရှိများကို တိုင်ကြားသော်လည်း မည်သို့မျှ အရေးယူခြင်း မရှိဟုဆိုသည်။

နောက်ဆုံးတွင် မသန်းသန်းအိမှာ သူ့ဘာသာ ထွက်ပြေးနိုင်ခဲ့ပြီး သူ၏ ဦးလေးဖြစ်သူ ဦးမျိုးဦးမှာ ၂၀၁၅ ခုနှစ် ဇူလိုင်လတွင် ထိုမိသားစုကို လူသတ်ရန် ကြံစည်မှုဖြင့် တရားစွဲနိုင်ခဲ့သည်။

ထိုမိသားစုဝင် တဦးမှာ အဖမ်းခံရသော်လည်း အခြား မည်သည့် မိသားစုဝင်ကိုမျှ တနှစ်ကြာသည် အထိ အရေးယူခြင်း မရှိခဲ့။ အင်း၀ အပ်ချုပ်ဆိုင် ကိစ္စတွင်တော့ ရဲတပ်ဖွဲ့သည် လွန်ခဲ့သော သီတင်းပတ်က နောက်ထပ် ၃ ဦးကို ထပ်မံ ဖမ်းဆီးခဲ့သည်။

“အစကတည်းကသာ အာဏာပိုင်တွေက အခုလို ကူညီရင် ကျနော်တို့ အမှု ဒီလိုကြာမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတာ ကျနော် သူတို့ကို မေးချင်တယ်” ဟု ဦးမျိုးဦးက ပြောသည်။

(AFP သတင်းဌာနတွင် တင်ပြထားသည့် Fresh child abuse case exposes Myanmar’s broken system BY HLA-HLA HTAY, CAROLINE HENSHAW ကို ဘာသာပြန် ဖော်ပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။)