ကိုယ်အတတ်နိုင်ဆုံး ပြင်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ အကျင့်တခုဆိုတာ ပြင်ဖို့ခက်တယ်။ အခုထိပေါက်စီလို့ ပြောမိနေတုန်း။ လူတယောက်က ကိုယ့်အမှား ကိုယ်သိရင် ပြင်နိုင်ရမယ်ပေါ့။

“နန်းဆုတို့ ရိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံကြီးကလည်း အဟောင်းကြီး။ နန်းဆု အမှောင်ထဲမှာပဲ နေရတယ်။ တခါတလေနားလို့ တယောက်တည်းရှိရင် စိတ်ချောက်ချားတယ်။ အဲ့လိုစိတ်ချောက်ချားတဲ့ ဖီလင်တော့ ရနေတယ်”

"အဲ့ဒါ သမိုင်းတခုရေးထိုးတာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်။ အကြောင်းအရာ တခု ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်မယ်။ အဲ့ထက် ထိရောက်တာ မရှိဘူး။ သမိုင်းအခွင့်အရေးကို ကျနော်တို့မရေးထိုးရင် ကျနော်တို့ ညံ့လို့ပဲ။