သူ့အတွေး သူ့အမြင်

ထိုင်းနိုင်ငံသည် ၎င်း၏ အကျိုးစီးပွားများ မြှင့်တင်ရာတွင် မြန်မာ၏ ရှုပ်ထွေး ထိခိုက်လွယ်သော လူမှုနိုင်ငံရေး ရှုခင်းတွင် လမ်းကြောင်းရှာရန် ပိုမို ခက်ခဲသည်။

တရုတ်နိုင်ငံ တည်ငြိမ်သည်ဟု မိမိတို့ မယူဆနိုင်ပေ။ ရှီကျင့်ဖျင်သည် အိန္ဒိယကို မကြိုက်သောကြောင့် နယူးဒေလီသို့ မသွားခြင်းဖြစ်သည်ဟု ရိုးရှင်းစွာ မိမိတို့ မယူဆနိုင်ပေ။

ဒီအကူအညီတွေ မရောက်လာသေးဘူးဆိုတာနဲ့ တော်လှန်ရေးက ကျရှုံးပြီလို့ ကောက်ယူလို့ မရပါဘူး။ ကျရှုံးစရာလည်း မရှိပါဘူး။ အခုဆိုရင် တော်လှန်ရေးက ပိုပြီးတော့တောင် အရှိန်ရနေပါသေးတယ်။

အာဆီယံသည် ဒီမိုကရေစီ မဟုတ်သည့် နိုင်ငံများအဖွဲ့ဖြစ်သည်ဆိုသည့် အချက်ကို အများအားဖြင့် မေ့နေကြသည်။

တော်လှန်ရေးအင်အားစုများသည် အချို့သောနယ်ပယ်များတွင် ထင်ရှားသောအောင်မြင်မှုများကို တွေ့မြင်ရပြီး အချို့နေရာများတွင် ဆွဲငင်နိုင်စေရန် ရုန်းကန်နေရသည်။

မြန်မာစစ်တပ်တွင် မူမရှိချေ။ ၎င်းတို့တွင် အကျိုးစီးပွားသာရှိကြ၏။ ၎င်းတို့ အာဏာခိုင်မြဲရေးကိုသာ ရှေးရှုကြ၏။

စစ်ကောင်စီသည် လူများကိုသာ အပြောင်းအလဲလုပ်သည်သာမက ရှေ့လုပ်ငန်းစဉ် ငါးရပ်နှင့် ဦးတည်ချက် ၁၂ ရပ်ဆိုသည့် ၎င်းတို့၏ မူဝါဒနှင့်ပတ်သက်၍လည်း အပြောင်းအလဲ လုပ်လာသည်။

နာမည်ကြီး ဘုန်းတော်ကြီးများသည် စစ်အာဏာသိမ်းပြီး လူထု၏ ဝေဖန်မှုသည် သိသိသာသာ မြင့်တက်လာခဲ့သည်။

တားမြစ်ထားသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို ၎င်း၏ အကျိုးစီးပွားအတွက် စစ်ကောင်စီက မည်သို့ အသုံးပြုသည်ကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ လေ့လာထားသည်။

စိတ်ဖိစီးစရာ ကောက်ချက်မှာ စစ်ကောင်စီနှင့် ၎င်း၏တပ်များသည် စိတ်ဓာတ်ကျနေသည့် အနေအထားသို့ မရောက်သေးဟူသည့် ကောက်ချက်သာဖြစ်သည်။

ပကတိအခြေအနေနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် NUG, PDFs နှင့် EROs များက အကူအညီများကို နှောင့်ယှက်သည်ဟု စွပ်စွဲခြင်းသည် လွန်စွာမမျှတပေ။

စစ်တပ်ဟာ လူသားချင်းစာနာမှု အကူအညီကိစ္စကို ကိုယ်ကျိုးစီးပွားအတွက် အမြတ်ထုတ်တဲ့အပြင် သူ့ရဲ့ ရပ်တည်မှုအတွက်လည်း လက်နက်သဖွယ် အသုံးပြုနေပါတယ်။

အကျိုးစီးပွားဆိုသည်မှာ သက်ဆိုင်ရာ ဆွေးနွေးဘက် အဖွဲ့အစည်းများ၏ ရပိုင်ခွင့်၊ ခံစားခွင့်နှင့် လုပ်ပိုင်ခွင့်တို့ကို ဆိုလိုပါသည်။

စစ်ဗိုလ်ချုပ်များသည် သူတို့လုပ်ချင်သည် မှန်သမျှအတွက် ဥပဒေ၏အထက်တွင် ရှိနေကြပြီး တည်ဆဲဥပဒေဆိုသည်မှာ ပြည်သူလူထုအား အရေးယူရန်ဖြစ်၏။

မြန်မာတွင် “ကရင်မလင်ဗေဒ” (Kremlinology) ခန့်မှန်းပြောဆိုမှုများသာ လွှမ်းမိုးနေသည်။ “စစ်ကောင်စီဗေဒ” (SACology) နှင့် “စုဗေဒ” (Suuology) ကို အစားထိုး စဉ်းစားကြည့်ပါ။