ကဗျာဆရာ- မင်းဆက်
စာအုပ်အမည်- ကဗျာသည်
အမျိုးအစား- ကဗျာ
ထုတ်ဝေသည့်ကာလ- ၂၀၁၇၊ မေလ
ထုတ်ဝေသည့်တိုက်- နတ်မောက်
တန်ဖိုး- ၁၅၀၀ ကျပ်
မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရွှေဝါရောင်သံဃာ့အရေးအခင်းကြီး ဖြစ်ခဲ့တာ ၁၁ နှစ်ကျော်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ပခုက္ကူမြို့က စခဲ့တဲ့ သံဃာတွေ အကြမ်းဖက်ခံရတာက အစပြုလို့ ရန်ကုန်၊ မန္တလေး အခြားမြို့ကြီးတွေမှာ သံဃာ့အရေးတော်ပုံလို့တောင် တင်စားရ တဲ့ ရွှေဝါရောင်အရေးအခင်းတခုဖြစ်ပါတယ်။
အဲဒီမှာ ပါဝင်တဲ့သံဃာတော်တွေကို ဘယ်လို ဖြိုခွဲနှိမ်နင်း ထောင်သွင်းအကျဉ်းချခဲ့တယ်ဆိုတာလည်း အားလုံးသိပြီး ဖြစ် ပါတယ်။ ယခု စာအုပ်ကို ရေးသားသူ မင်းဆက် ကလောင် အမည်ရှိ ဦးဇင်းက အထက်ဗမာပြည် မန္တလေးအခြေစိုက် ရွှေ ဝါရောင်အရေးအခင်းကို မဟာမြတ်မုနိဘုရားကြီးဝင်းအတွင်း ဦးဆောင်ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့တဲ့ ရဟန်းတပါးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ဝါသနာပါရာ ကဗျာစာပေနဲ့ ကလောင်တန်ကို ကိုင်စွဲကာ မဂ္ဂဇင်း၊ ဂျာနယ်များမှာ ရေးသားရင်း မန္တလေး ရွှေဝါရောင် သံ ဃာ့အရေးအခင်းမှာ ပါဝင်ခဲ့မှုကြောင့် အဓမ္မ လူဝတ်လဲ ထောင်ချခံခဲ့ရပါတယ်။ ထောင်က လွတ်မြောက်လာပြီး ရဟန်းဘ၀ ပြန်သီတင်းသုံးသော်လည်း သီတင်းသုံးဖို့ ကျောင်းကိစ္စကအစ ခက်ခဲ ဒုက္ခရောက်ခဲ့တယ်လို့ သိရပါတယ်။
ထောက်လှမ်းရေးများရဲ့စဉ်ဆက်မပြတ် စောင့်ကြည့်ခံရသူတဦးဖြစ်တာကြောင့် ရွှေဝါရောင်ဖြစ်ပြီး ထောင်ချခံရ၊ ထောင်မှ လွတ်မြောက်ပြီးတိုင်အောင် သီတင်းသုံးရာကျောင်းမှာ ဆက်လက်နေထိုင်လို့ မရခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။
စစ်အာဏာရှင်တို့ကပ်လှူတဲ့ ဆွမ်း၊ ကွမ်း၊ ခဲဖွယ်အပြင် အဲဒီအချိန်က ဇိမ်ခံကား၊ ကြီးမားတဲ့ကျောင်းတော်တွေကို လက်ခံ ပြီး စစ်အာဏာရှင်အလိုကျ ကခဲ့ရတဲ့သံဃာ မဟုတ်လို့ ရဟန်းအတု၊ သံဃာအတုလို့တောင် စွပ်စွဲခံရပါတယ်။ ဒီနေ့ဒီအ ချိန်မှာတော့ ဘယ်ရဟန်းက ဗုဒ္ဓဘာသာကို ဖျက်ဆီးပြီး သာသနာဖျက်ဆိုတာ ထင်ရှားလို့လာပါတော့တယ်။
ယခု ကဗျာသည်ကဗျာစာအုပ်က ရဟန်း ကဗျာဆရာမင်းဆက်ရဲ့ဒုတိယမြောက် တကိုယ်တော် ကဗျာစာအုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ ကဗျာအပုဒ် ၄၀ ပါဝင်ပါတယ်။
စာအုပ်ပါကဗျာတွေရဲ့ထူးခြားချက်တခုကတော့ စစ်အာဏာရှင်ကို ခုခံတော်လှန်ခဲ့ပြီး လျှောက်ခဲ့တဲ့လမ်းဟာ နောင်တ၊ မှား ယွင်းမှုစတာတွေကို ကဗျာများမှာ မတွေ့ရဘဲ ဒါ ငါတို့ လုပ်ခဲ့တာကွဆိုတဲ့ မတော်ဂုဏ်ဖော်မှုများလည်း မတွေ့ရတာပါဘဲ။
ပါဝင်တဲ့ကဗျာများကတော့ အမေ၊ တန်ဖိုး၊ ငါတို့များ၊ အောက်မေ့ဖွယ် အခမ်းအနား၊ ဆုတောင်းစာ၊ မိုးရွာနေတယ်၊ ခေမာ၊ ဘဝဟာ၊ နေရောင်ခြည်မှာ၊ အသက်နဲ့အမျှ၊ မြစ်၊ နန်းတော်ရာ၊ တစ်ချိန်က ငါတို့နိုင်ငံ၊ ပြန်လာမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်၊ လခြမ်း ကွေး၊ အနန္တ၊ နှလုံးသားကုန်းမြင့်၊ ရက်ထပ်နှစ်၊ ကဗျာသည်၊ မမေ့ဘူး၊ ချစ်တဲ့သူတွေ၊ နေအေးဆဲခဏ၊ အဆုံးမစွန်သော၊ ဈေး၊ ဆိုတဲ့သစ္စာ၊ သမုဒ္ဒရာကို ဒီရွှေ့ခဲ့၊ မနေ့ည၊ လကွယ်ည၊ ဝိညာဉ်၊ ကြယ်ကြွေတို့ရဲ့အောက်၊ မတွေးရဲဘူး၊ ကိုယ်တိုင် ရေး အတ္တုပ္ပတ္တိ၊ အထူးတလည်နှစ်၊ နေ့တစ်နေ့၊ ဘဝကဗျာ၊ ချစ်သူကဗျာ၊ သူငယ်ချင်း ကဗျာ၊ ဧည့်ခန်း၊ လိုက်ခဲ့မယ်၊ မေ့ဖို့ ခက်ပါတယ် တို့ ဖြစ်ပါတယ်။
စာအုပ်မှာ ပါဝင်တဲ့ကဗျာအပုဒ်ရေဟာ မနည်းလွန်းမများလွန်းတဲ့ ပမာဏဖြစ်ပါတယ်။ ကဗျာတွေဟာလည်း ကဗျာဆရာကို ကိုယ်စားပြုထားတယ်လို့ ယူဆရပါတယ်။ စာအုပ်မှာ ပါဝင်တဲ့ “တစ်ချိန်က ငါတို့နိုင်ငံ”မှာ ခုလို ဖတ်ရပါတယ်။
ခေါင်းပေါ် သွန်းလောင်းသော ရေစက်ကို သစ္စာတရားပါလို့
မြေသားတွေနဲ့အတူ ခံယူပြီး ပန်းစည်းလေးနဲ့ဘဝကို
ထွေးပိုက်ထားတယ်
တစ်ချိန်က ငါတို့နိုင်ငံ။
ကိုယ့်နိုင်ငံ၊ ကိုယ့်တိုင်းပြည်ကို ဖွဲ့နွဲ့ပြီး အဲဒီနိုင်ငံဟာ ပြည်တွင်းစစ်နဲ့ အာဏာရှင်စနစ်ကြောင့် ဖွတ်ဖွတ်ကြေသော်ငြား ပန်း စည်းကို ကိုင်စွဲထားပါသေးသတဲ့။ ဘာတွေများ အောင်ပွဲခံဖို့ပါလိမ့်။
မပျော်ရွှင်လို့ မနေချင်လို့ မဟုတ်ပေမယ့်
စွန့်ခွာခံရတဲ့နှစ်တစ်နှစ်မှာ မျက်ရည်ချွေတဲ့
အဖြစ်အပျက်များမှာ အောင်သပြေ မြေခပေါ့။
ကဗျာက မပြီးသေးသော်လည်း အောင်သပြေ မြေခံရတဲ့ အကြောင်းအရင်းကတော့ ရှိမှာပေါ့လေ။ တွေ့ပါပြီ။
စစ်ပွဲတွေ ကျောက်သားမှာ ရေးထိုးတော့ အက္ခရာမှာ
သွေးစတွေနဲ့လား၊ ရန်သူတစ်ယောက်ကြောင့် ကြွေလွင့်
ရမယ်ဆိုလည်း ရန်သူတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ပြင်ဟာ
ခြောက်သွေ့နေခဲ့လား၊ နန်းရင်ပြင်ဟာ ပြန်မလာသူကို
စောင့်မျှော်ရင်း စစ်နဲ့ငြိမ်းချမ်းရေးမှာ သွေးအန်ရင်း
အဓိကတရားခံကတော့ စစ်ပွဲတွေပါပဲ။ ကဗျာထဲမှာ ပြန်မလာသူအတွက် ရှင်ကျန်နေသူမှာလည်း စစ်နဲ့ငြိမ်းချမ်းရေးမှာ ကျန်းမာရေး ယိုယွင်းစပြုလာနေပါတယ်။ စစ်ပွဲတွေကို ဘယ်သူတွေ ဖန်တီးနေပါသလဲ။ ဒါကတော့ ကဗျာဖတ်ရင်း ဆင် ခြေရာကြီးကြီးကို ထပ်ဆင့်ခြေရာခံမိတာပါပဲ။ ကဗျာဆရာကတော့ အဆုံးထိ ပြောမသွားပါဘူး။
တကယ့်အလင်းနှစ်ပါပဲ
လနေကြယ်တာရာတို့ရဲ့အလင်းရောင်းမှာ
နေပြည်တော်ဟာ ရုပ်ကြွင်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ် ။ ။
လ၊ ကြယ်တာရာ တို့တင်မကဘဲ နေမင်းကြီးပါ နေ့ခင်းဘက်က ကူးလာဟန်ရှိပြီး စုပေါင်းအလင်းရောင်နဲ့ မီးမောင်းထိုး ပြ လိုက်တာကတော့ နေပြည်တော်ဆိုတဲ့ အသက်မရှိတဲ့ ရုပ်ကြွင်းတခုဆိုတာပါပဲ။ ဘယ်အချိန် ဘယ်ကာလမှာ မြင်ရမယ် ဆို တာတော့ ကဗျာထဲမှာ မတွေ့ရပါဘူး။ ရုပ်ကြွင်းကြီး မြင်ရဖို့ကတော့ မျှော်လင့် ပူးပေါင်းကြရုံသာ။
ကဗျာတွေဖတ်ရင်း ကဗျာဆရာရဲ့ရပ်တည်ချက် စိတ်သဘောထားကိုတွေ့ရတဲ့ ကဗျာတပုဒ်ကိုလည်း ပြောချင်ပါသေး တယ်။ အထူးတလည်နှစ် ဆိုတဲ့ကဗျာဖြစ်ပါတယ်။ ကဗျာက စာကြောင်းရေတိုတောင်းသော်လည်း ဒီကဗျာမှာပဲ ရှည် လျားလာမယ့် သမိုင်းကြောင်းဆီ ဦးတည်နေလို့ဖြစ်ပါတယ်။
အနာဂတ်ဆိုတာ
အရေးကြီးတယ်
ရှင်သန်မှုမှာ
အဓိပ္ပာယ်ရှိရမယ်
ထိုင်နေလည်း ထူးခြားမလာတဲ့ ဘဝမှာ
အသက်သေကြေ ဘာအရေးလဲ
သွေးထွက်သံယို ဘာအရေးလဲ
ဆိုရမယ့် အရေးကို
အရေးကြီးလို့ အရေးဆိုတတ်ဖို့တော့ လိုတယ်
ဘာအရေးလဲ
လာမမေးနဲ့။ ။
ကဗျာမှာ ထပ်မံရှင်းလင်း စကားကြောင်းဖို့မရှိအောင် အဓိပ္ပာယ်၊ လမ်းကြောင်းတို့ကို မြင်နေရပါတယ်။ ကိုယ့်အခွင့်အရေး၊ ကိုယ့်ရပိုင်ခွင့်များအတွက် ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အရေးဆိုရုံကလွဲ အခြားလမ်းမရှိဆိုတာ မြင်ခဲ့ရလိုက်ပါတယ်။ ကိုယ်အော်မှ ကိုယ်ရမယ့် ကိုယ့်အခွင့်အရေး။ ဒါတောင် သေချာသလားဆိုတော့။
ယခု ကဗျာဆရာ မင်းဆက်ရဲ့ကဗျာသည် စာအုပ်မှာ ကဗျာချစ်သူများ၊ ဝါသနာရှင်များ စူးစမ်းလိုစိတ်နဲ့ဖြစ်စေ အနုပညာတ ရပ်အနေနဲ့ လေ့လာလိုသည်ဖြစ်စေ ဖတ်ရှုသင့်တဲ့ ကဗျာစာအုပ်တအုပ်ဖြစ်ကြောင်း ညွှန်းဆိုလိုက်ရပါတယ်။
