ဆရာကြီး ဦးဝင်းတင်ဆုံးပြီ ဆိုတော့ အားလုံးက ဝမ်းနည်းကြပါတယ်။ အားလုံးက ဆိုတာ နိုင်ငံရေးသမားဟောင်းတွေ ဒီမိုကရေစီအရေး၊ လူ့အခွင့်အရေးနဲ့ မရသေးတဲ့ သတင်းစာ လွတ်လပ်ခွင့်ကို တိုက်ပွဲဝင်နေတဲ့ သူတွေ၊ ဆရာကြီးကို လေးစားတဲ့ နိုင်ငံတကာကသူတွေပါ။
ဆရာ့ အသုဘ ဈာပနကို ဘယ်လိုစီစဉ်ကြမလဲ၊ ဘယ်နေရာမှာ မြှုပ်မှာလဲ၊ ဘယ်လိုအခမ်းအနားနဲ့ လုပ်မှာလဲ တွေးမိပါတယ်။
ဆရာကြီး ကွယ်လွန်ခဲ့ပေမယ့် ဒီလို အခမ်းအနားတွေကို ကြိုက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ချက်ခြင်းသင်္ဂြိုဟ်ဖို့တောင် ဆရာကြီးက မှာခဲ့တယ်လို့ သတင်းတချို့ Share ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ ဆရာ့အကြောင်း ဧရာဝတီ English ပိုင်းမှာ Op-ed လေး ရေးနေတုန်း စဉ်းစာမိတာက နိုင်ငံတော်က ဆရာ့ အသုဘကို ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ (အစိုးရမင်းများလည်း အပါအဝင်ပေါ့) သေသေချာချာ ခမ်းခမ်းနားနား ဂုဏ်ပြုသင်္ဂြိုဟ်မယ်၊ ပြီးရင် ထိုက်ထိုက်တန်တန် နဲ့ ရန်ကုန်မြို့က အထင်ကရ တနေရာမှာ ဂူသွင်းပေးမယ်ဆိုရင် ကောင်းမယ်လို့။
ဒါဆို ပြည်သူ ပြည်သားတွေ၊ နောင်လာနောင်သားတွေလည်း ဆရာကြီးကို လာပြီး ဂါရဝပြုနိုင်မယ်၊ သူ့ရဲ့ သမိုင်းကြောင်း၊ သူနဲ့ ဆက်နွှယ်နေတဲ့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးကိုလည်း လေ့လာနိုင်မယ်။
ကုလသမဂ္ဂ အတွင်းရေးမှူးချုပ် ဦးသန့် တို့၊ ဆရာကြီး သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်း တို့လို ကြီးမြတ်တဲ့ သူတွေကို ရွှေတိဂုံဘုရား ခြေရင်းမှာ မြှုပ်နှံသလိုမျိုးပေါ့၊ ပြီး တော့ “Win Tin House” ဆိုပြီး Museum လေး လုပ်ထားနိုင်ရင် ကောင်းမယ်လို့လည်း ဆက်တွေးမိတယ်။
ဆရာကြီး ဦးဝင်းတင်ဟာ လူသေသော်လည်း နာမည်ဘယ်တော့မှ မသေမယ့် သူရဲကောင်း ဆိုတာ နားလည်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီလို တိုင်းကျိုး ပြည်ပြု သူတော်ကောင်းတွေ ဆုံးပါးရင် တခြားနိုင်ငံတွေမှာ ကြေးရုပ်ထု၊ ဗိမ္မာန်ဆောက်ပြီး အမှတ်တရ ဂုဏ်ပြုကြလို့ပါ။
ဆရာကြီး ဒဂုန်တာရာ၊ သမိုင်းပါမောက္ခ ဆရာကြီး ဒေါက်တာ သန်းထွန်းတို့လည်း ကွယ်လွန်ခဲ့ပေမယ့်၊ တရားဝင် အသိအမှတ်ပြု သမိုင်းမှတ်တမ်း တင်ထားတာတွေ မရှိခဲ့ပါ။
“ဒီမိုကရေစီကို ဖော်ဆောင်နေပါတယ်” ဆိုတဲ့ နေပြည်တော်က ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများလည်း ဈာပနကိုတက်ပြီး၊ သေသေချာချာ ကတိ ကဝတ်ပြု၊ ဂါရဝပြုမယ် ဆိုရင်တော့ ကောင်းမှာပဲ လို့တွေးမိတယ်။ အမျိုးသားရင်ကြား စေ့ရေးကို ပြောနေကြတဲ့ အချိန်မို့ပါ။
ဆရာကြီးကို လေးစားတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတွေက ဆရာ့ကို ထိုက်တန်တဲ့ ဆုတွေ အများကြီး ချီးမြှင့်ခဲ့ဖူးပါတယ်၊ အခုအချိန်အထိတော့ ဆရာ့ကို နိုင်ငံတော်က ဘာမှ ဂုဏ်ပြုချီးမြှင့်တာ မရှိသေးပါ၊ ချီးမြှင့်ခဲ့ရင်လည်း ဆရာကြီးက လက်ခံယူမယ် မထင်ပါ။
ဆရာကြီး ကွယ်လွန်ခြင်းဟာ မြန်မာပြည်ရဲ့ သမိုင်းဖြစ်သလို အနာဂတ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ နောက် အနာဂတ် မျိုးဆက်သစ်တွေ လေ့လာဖို့ ဂုဏ်ပြု အမှတ်အသား ရှိရမယ်၊ နိုင်ငံတော်ကလည်း သူ့လို သူရဲကောင်း တဦး ရှိခဲ့တာကို ဂုဏ်ယူသင့်တယ်။
စာရေးနေရင်း ပေါ်လာတဲ့ အတွေးလေးပါ။
