လွန်ခဲ့သောအပတ်က တရုတ်အစိုးရသည် ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်ကို ကူညီရန် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ဒေါ်လာ ၁ သန်းလှူဒါန်းပြီး အာရှရေးရာ တရုတ်အထူးသံတမန် ဆွန်ကော့ရှန်က နေပြည်တော်ရှိ အဆင့်မြင့်အရာရှိများသို့ ထိုငွေကို လွှဲပြောင်းပေးနေသည့် ပုံကိုတွေ့ရသည်။
သူပေးလိုသော သတင်းစကားမှာ မြန်မာပြည်သူတို့အနေဖြင့် ငြိမ်းချမ်းရေးကို ခံစားသင့်သည်ဟူ၍ပင်။ သို့သော် သူ၏စကားများ မကြာမီတွင်ပင် လေထဲတွင် ရုတ်တရက် ထူးဆန်းစွာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
မည်သည့်အတွက်ကြောင့်နည်း။
ပထမအချက်မှာ မြန်မာပြည်သူများသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပဋိပက္ခများ အဆုံးသတ်တော့မည် သို့မဟုတ် မိမိတို့သည် မကြာမီ ငြိမ်းချမ်းစွာနေထိုင်ရတော့မည်ဟု တရုတ်အထူးသံတမန် ဖြစ်စေလိုချင်သလို ယုံကြည်လောက်အောင် မညံ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
ဒုတိယအချက်မှာ တရုတ်နိုင်ငံသည် မြန်မာ့ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်ကို ကူညီရန် စိတ်ထက်ကြောင်း သိရသည်မှာ ကောင်းသော်လည်း အခြေအနေကို ဝေဖန်စမ်းစစ်လေ့လာသူများကမူ တရုတ်သည် အမျိုးမျိုးသော လက်နက်ကိုင်အုပ်စုများအကြားတွင် ရိုးသားသော ကြားပွဲစားဟု ယုံကြည်လက်ခံရန် ဝေးကွာနေခြင်းဖြစ်သည်။
နိုင်ငံမြောက်ပိုင်း တိုင်းရင်းသားဒေသများမှ ပဋိပက္ခများ ပိုမိုနက်ရှိုင်းလာသည်ကို မြင်တွေ့ရပြီးနောက် တရုတ်နိုင်ငံ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို အများကမေးခွန်းထုတ်ကြသည်။ နိုင်ငံမြောက်ပိုင်းတွင် တရုတ်နိုင်ငံ၏ ရှည်ကြာသော သြဇာသည် သွယ်ဝိုက်ရှိသည်ဆိုလျှင်ပင် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း မှတ်တမ်းတင်ထားရမည့်ကိစ္စဖြစ်သည်။ တရုတ်နိုင်ငံသည် နိုင်ငံမြောက်ပိုင်းတွင် အခြေစိုက်သော မြန်မာကွန်မြူနစ်များကို ကာလကြာရှည်စွာ ထောက်ခံခဲ့ပြီးနောက် ထိုဒေသရှိ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲအစည်းများကို ဆက်လက်ကူညီသည်။ ထို့ကြောင့် အစိုးရ၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်းများနှင့် ပြည်သူလူထုထံမှ တရုတ်နိုင်ငံသည် မည်မျှယုံကြည်မှု ရနိုင်မည်နည်း။
တနည်းအားဖြင့်ဆိုရပါက မြန်မာပြည်၏ ငြိမ်းချမ်းရေး လုပ်ငန်းစဉ်တွင် ပါဝင်ပတ်သက်သူများအပါအဝင် ပြည်သူ မည်ရွေ့မည်မျှသည် တရုတ်နိုင်ငံကို အပြည့်အ၀ ယုံကြည်ကြပါသနည်း။
တရုတ်နိုင်ငံသည် အရေးပါသော အိမ်နီးချင်းဖြစ်ပြီး ရခိုင်မြောက်ပိုင်း အကျပ်အတည်းအတွင်း တရုတ်နိုင်ငံ၏ထောက်ခံမှုနှင့် ကုလသမဂ္ဂတွင် မြန်မာအစိုးရဘက်မှ ရပ်တည်ရန် စိတ်ထက်သန်ခြင်းကို မြန်မာနိုင်ငံက အသိအမှတ်ပြုထားပြီးဖြစ်သည်။
ပိုမိုရင်းနှီးသော ဆက်ဆံရေးတည်ဆောက်ရန်နှင့် အာဏာရ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်အပါအဝင် နိုင်ငံရေးသမားများ၊ လူမှုအခြေပြုအဖွဲ့အစည်းများနှင့် မီဒီယာအချို့ကို တရုတ်နိုင်ငံသို့ တသီတတန်း ဖိတ်ခေါ်ခြင်းဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံမှ ၎င်းတို့၏ စီမံကိန်းများ သံသယပြေပျောက်စေရန် ကြိုးစားမှုများရှိသော်လည်း လွန်ခဲ့သော ဆယ်စုနှစ်များအတွင်း မြန်မာနိုင်ငံအပေါ် တရုတ်နိုင်ငံ၏ သတင်းစကားများကို ပိုမို အဓိပ္ပါယ်ပြည့်ဝသည့် ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုအဖြစ် ဖွင့်ဆိုခြင်း မရှိသေးပေ။ ပေါက်ဖေါ် သို့မဟုတ် ညီရင်းအကို ဆက်ဆံရေးဟု ဆိုနေစေကာမူ တရုတ်နှင့်မြန်မာအကြားဆက်ဆံရေးသည် မေတ္တာတရားထက် မုန်းတီးမှု ပိုများနေသည်။
အနောက်နိုင်ငံများနှင့်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ တရုတ်ကို ဝေဖန်ရာတွင် ပါဝင်ရေး မြန်မာနိုင်ငံတွင် လူမှုအခြေပြုအဖွဲ့အစည်းများ၊ ပြည်တွင်းမီဒီယာနှင့် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူများကို ထောက်ခံ၊ ချီးမြှင့်မှုများ ပေးနေသည်။ ယနေ့ မြန်မာနိုင်ငံသည် တရုတ်နှင့်အနောက်တိုင်းတို့ သြဇာအာဏာအတွက် နပန်းသတ်ရာ ကွင်းဖြစ်နေသည်။
သေချာသည့် အချက် တခုရှိသည်။ အနောက်နိုင်ငံများ ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ပါဝင်ပတ်သက်သည်ကို တရုတ်နိုင်ငံက လိုလားခြင်း မရှိပေ။ သမ္မတဟောင်း ဦးသိန်းစိန် အစိုးရခေတ်တွင် ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ပါဝင်ပတ်သက်သော အနောက်တိုင်း မိတ်ဖက်များအပါအဝင် အဓိကကျသော အလှူရှင်အများအပြား ရှိသည်။ ယခုအခါ တရုတ်နိုင်ငံသည် ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်တွင် အဓိက ပါဝင်ပတ်သက်သူအဖြစ် ၎င်းကိုယ်၎င်းနေရာချထားသည်။ သို့သော် မိမိတို့သည် ငြိမ်းချမ်းရေးနှင့် တစုံတရာ ပိုမိုနီးကပ်လာပါသလား။
လက်ရှိအချိန်အထိ မြန်မာ့ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်တွင် တရုတ်နိုင်ငံက ကူညီရန် ကတိကဝတ်ရှိနေသော်လည်း တိုင်းရင်းသားဒေသများတွင် အထူးသဖြင့် ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းနှင့် ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် တိုက်ခိုက်မှုနှင့် ပဋိပက္ခလျှော့ကျခြင်းမရှိပေ။ လက်တွေ့တွင် ပိုမို ဆိုးရွားလာသေးသည်။ မည်သည့်အတွက်နည်း။
ကနဦးက ကချင်ပြည်နယ်တွင် စတင်ထူထောင်သော ရက္ခိုင့်တပ်မတော် (AA) သည် ရခိုင်ပြည်နယ်မြောက်ပိုင်းတွင် တပ်မတော်နှင့် တိုက်ပွဲများဖြစ်ပွားနေပြီး ထိုဒေသတွင် အခိုင်အမာခြေကုပ်ရယူထားသည်။
AA သည် တရုတ်နိုင်ငံက တစုံတရာသြဇာလွှမ်းမိုးမှုရှိသည့် ညီနောင်မဟာမိတ်အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်သည်။ ထိုလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများသည် တရုတ်နိုင်ငံနှင့် ဆရာ-တပည့် ဆက်ဆံရေးရှိသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကြီးမားသော စီးပွားရေးအကျိုးစီးပွားများနှင့် တရားဝင်နှင့် မြေအောက် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအများအပြားတွင် အကျိုးစီးပွားများ ရှိကြသော ထိုတိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများသည် ၎င်းတို့ပိုင်နက်အသီးသီးတွင် တရုတ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးနှင့် နိုင်ငံရေး အကျိုးစီးပွားကိုလည်း အကာအကွယ်ပေးကြသည်။
အံ့သြစရာကောင်းသည်မှာ AA သည် အိန္ဒိယက ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသည့် ကုလားတန် စီမံကိန်းကို မကြာသေးမီက ပစ်မှတ်ထားလာခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုစီမံကိန်းသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံအရှေ့ပိုင်းကို မြန်မာနိုင်ငံ အနောက်ပိုင်းဖြင့် လမ်းကြောင်းမျိုးစုံမှ ချိတ်ဆက်မည့် စီမံကိန်းဖြစ်သည်။ AA ၏နောက်ကွယ်တွင် မည်သူရှိသနည်းဟု မေးစရာဖြစ်လာသည်။ ရခိုင်ပြည်နယ်သည် ဒေသတွင်းပြိုင်ဖက် အင်အားကြီးများဖြစ်သည့် တရုတ်နှင့်အိန္ဒိယတို့အကြား ကစားကွင်းဖြစ်နေသည်လားဟု မေးစရာဖြစ်လာသည်။
ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ယခုအချိန်အထိ တရုတ်နိုင်ငံသည် အသာစီး ရနေသည်ဟု ဆိုရမည်။
ဥပမာဆိုရပါက တရုတ်ဓါတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်း သို့မဟုတ် ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းကို ဖြတ်မည့် မြန်နှုန်းမြင့်ရထားလမ်း အပါအဝင် အနာဂတ် စီမံကိန်းများသည် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် အဖွဲအစည်းများ၏ နယ်မြေများကို ဖြတ်သန်းသွားသောကြောင့် ထိုအဖွဲ့အစည်းများသည် တရုတ်နိုင်ငံ သို့မဟုတ် တရုတ်ကုမ္ပဏီများထံမှ ငွေပေးချေမှု အကြီးအကျယ် ရနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထို တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်းများသည် ဒေသတွင်းမှ အခွန်များ၊ မူးယစ်ဆေး၊ ငွေညှစ်ခြင်းနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများလည်ပတ်ခြင်းတို့မှ ရရှိသော ဝင်ငွေများနှင့် ပြည်ပနှင့် ပြည်တွင်း ကုမ္ပဏီများမှ ပုံမှန်ရရှိသည့် ကြီးမားသော အခွန်အကောက် ဝင်ငွေများဖြင့် ၎င်းတို့၏ တပ်များကို တည်ဆောက်ကြသည်ဟုသည့် စွပ်စွဲချက်များလည်း ရှိသည်။ တရုတ်ကုမ္ပဏီများအတွက် ချွင်းချက်ရှိမည် မဟုတ်ပေ။
စစ်အင်အားကြီးထွားလာသောအခါ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်များသည် မြန်မာအစိုးရနှင့် တပ်မတော်တို့နှင့် အပေးအယူလုပ်ရန် ၎င်းတို့၏ စစ်အင်အားကို မကြာသေးမီလမျာအတွင်း ပြသလာကြသည်။ ညီနောင်မဟာမိတ်များသည် ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းရှိ တရုတ်-မြန်မာကုန်သွယ်ရေးတွင် အရေးပါသော မန္တလေး-မူဆယ်လမ်းကို အတင့်ရဲစွာ ဝင်တိုက်သည်။
ထိုတိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် တရုတ်နိုင်ငံကို မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပိုမိုနက်ရှိုင်းလာသော ပဋိပက္ခတွင် ရိုးသားသော ကြားပွဲစားအဖြစ် မသတ်မှတ်နိုင်ကြောင်း နေပြည်တော်မှ တပ်ခေါင်းဆောင်များ တိတ်တဆိတ် ငြီးငြူလာကြသည်။
အစိုးရကလည်း မည်သို့သဘောထားမည်နည်း။ တရုတ်နိုင်ငံသည် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် အဖွဲအစည်းများကို အပေးအယူများအဖြစ် အိတ်တွင်ထည့်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံရှိ ၎င်း၏ စီးပွားရေးနှင့် သေနင်္ဂဗျူဟာ အကျိုးစီးပွားများကို ကာကွယ်နေသည်ဟု အစိုးရက သဘောထားနိုင်သည်။ သတင်းစကားမှာ ရှင်းလင်းလှသည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည် တရုတ်အကျိုးစီးပွားကို အကျိုးပြုရန် ပျက်ကွက်ပါက နိုင်ငံတွင် ဖရိုဖရဲဖြစ်မှုများနှင့် မတည်ငြိမ်မှုများ ပိုမိုဖြစ်နိုင်သည်ဟူသော သတင်းစကားပင်ဖြစ်သည်။
ရခိုင်ပြည်နယ်မှ ခန့်မှန်းခြေတန်ဖိုး အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၇.၅ ဘီလျှံ (ကျပ် ၁၁.၃၃ ထရီလျှံ) ရှိသော ရေနက်ဆိပ်ကမ်းကို လွန်ခဲ့သောနှစ်က ပထမအဆင့်အဖြစ် အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၁.၃ ဘီလျှံသို့ လျှော့ချလိုက်သည်။ ထိုစီမံကိန်းအရွယ်အစားကို လျှော့ချလိုက်သော ဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့် တရုတ်နိုင်ငံ စိတ်မချမ်းမမြေ့ဖြစ်ရကြောင်းမှာ ထင်ရှားလှသည်။
ထို့အပြင် ကချင်ပြည်မှ အငြင်းပွားဖွယ်ရာ မြစ်ဆုံစီမံကိန်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး အစိုးရက ရေငုံနှုတ်ပိတ်နေသည်။ ထိုစီမံကိန်း ဆိုင်းငံ့ထားခြင်းကို ပယ်ဖျက်လိုက်ပါက လူထုဆန့်ကျင်မှုဖြစ်စေပြီး အစိုးရပြုတ်ကျသွားနိုင်သည်ကို သိသောကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသောအချက်မှာ မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းသည် တရုတ်နိုင်ငံ၏ သြဇာအောက်တွင် ကျရောက်နေသည်ဟူသောအချက်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်သောကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံသားအချို့ တရုတ်သည် မြန်မာနိုင်ငံကို ယူနန်ပြည်နယ်၏ တိုးချဲ့ပြည်နယ်အဖြစ်သဘောထားသည်ဟု ပြောဆိုမှုများကိုဖြစ်စေသည်။
သို့သော် ထိုမျှနှင့် မရပ်သေးပေ။ ကရင်ပြည်နယ်တွင် တရုတ်စီးပွားရေးသြဇာတိုးချဲ့ခြင်းကြောင့်လည်း သတိပေးခေါင်းလောင်းသံမြည်နေသည်။
တရုတ်နိုင်ငံပိုင် Jilin Yatai Group Company Ltd သည် ဒေသခံ ကရင်စစ်ဘုရင်တဦးနှင့် ပူးပေါင်းကာ ထိုင်းမြန်မာ နယ်စပ်အနီး ရွှေကက္ကိုတွင် တရုတ်ခရီးသည်များအတွက် လောင်းကစားကွင်းအဖြစ် နိုင်ငံတကာအဆင့်မီ မြို့သစ်စီမံကိန်းတခုကို အကောင်အထည်ဖေါ်နေသည်။ ထိုဒေသသည် မြန်မာ့တပ်မတော်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးယူထားသည့် ကရင် တိုင်းရင်းသား နယ်ခြားစောင့်တပ်ဖွဲ့တခုက ထိန်းချုပ်ထားသော ဒေသဖြစ်သည်။
၂၀၂၇ ခုနှစ်တွင် ပြီးစီးရန် ရည်မှန်းထားသည့် ထိုစီမံကိန်းသည် ကြီးမားလှသော စီမံကိန်းကြီးဖြစ်ပြီး ထိုဒေသသို့သွားရောက်သော ဧရာဝတီသတင်းထောက်သည် အဆောက်အအုံများအပါအဝင် တည်ဆောက်ဆဲစီမံကိန်းကို တွေ့မြင်ခဲ့သည်။
ထိုဒေါ်လာသန်းပေါင်းများစွာတန်သော စီမံကိန်းတွင် ဇိမ်ခံအိမ်ကြီးများ၊ ဖျော်ဖြေရေး အဆောက်အအုံများ၊ ဆူပါမားကက်များ၊ ကုန်တိုက်များ၊ ရဲစခန်းတခု၊ ကုန်သိုလှောင်ရုံများ၊ အခန်း ၁၂၀၀ ပါသော ဟိုတယ်တခု၊ ကာစီနိုလောင်းကစားရုံများ၊ စက်မှုဇုန်တခုနှင့် သားရိုင်းတိရစာ္ဆန် ဘေးမဲ့တောတခုတို့ပါဝင်သည်ဟု သတင်းများကဆိုသည်။
ဒေသခံများက ထိုစီမံကိန်းနှင့် ၎င်းတို့၏ ဆိုးကျိုးများနှင့် မကြာမီ အနာဂတ်တွင် တရုတ်ရွှေ့ပြောင်းအခြေချများ အလုံးအရင်းနှင့် ဝင်ရောက်လာမည့် အလားအလာအတွက် လွန်စွာစိုးရိမ်နေသည်။ အိမ်နီးချင်း ထိုင်းနိုင်ငံသည်လည်း ထိုကိစ္စအတွက် ပူပန်မှုရှိနေသည်။
ရှမ်းပြည်တောင်ပိုင်းမှ ပတ်ဝန်းကျင်ထိခိုက်မှုကြောင့် ဒေသခံများ ဆန့်ကျင်နေသည့် တီကျစ်ကျောက်မီးသွေး စက်ရုံသည်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ လေထုညစ်ညမ်းမှုကို ဒေသခံများက တိုင်ကြားသောကြောင့် ထို ၁၂၀ မဂ္ဂါဝပ် ဓါတ်အားပေးစက်ရုံကို ၂၀၁၄ ခုနှစ်က ဆိုင်းငံ့ခဲ့သည်။ သို့သော် ၂၀၁၅ ခုနှစ်တွင် ထိုစဉ်က သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်က စက်ရုံကို အဆင့်မြှင့်တင် လည်ပတ်ရန် အခြားတရုတ်ကုမ္ပဏီတခု ဖြစ်သော Wuxi Huagaung Electric Power Engineering သို့ ၂၂ နှစ် အငှားချထားပေးလိုက်သည်။
အလားတူစွာပင် မြန်မာနိုင်ငံမှ အခြားတရုတ်စီမံကိန်းများသည်လည်း နွေးထွေးသောကြိုဆိုမှု မရရှိကြဘဲ ဒေသခံလူမှုအသိုင်းအဝန်းများနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် သက်ရောက်မှုများကြောင့် ပြင်းထန်သော ဆန့်ကျင်မှုများနှင့် မေးခွန်းထုတ်မှုများကို ရင်ဆိုင်နေရသည်။ တရုတ်နိုင်ငံအနေဖြင့် ပိုမိုပွင့်လင်းမြင်သာရန်၊ တာဝန်ယူမှု တာဝန်ခံမှုရှိရန်နှင့် ကျင့်ဝတ်လိုက်နာရန် ဒေသခံများက တောင်းဆိုနေသည်မှာ ကောင်းမွန်သော ကိစ္စဖြစ်သည်။
အချို့သော ရွာသားများက ပါဝင်ရန် စိတ်မပါကြသော်လည်း ထိုဆန္ဒပြ ဆန့်ကျင်မှုများ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ တရုတ်နိုင်ငံအား ဝေဖန်ခြင်းကို မြင်လိုသော အလှူရှင်များ ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးခြင်းထက် ဒေသခံများကို ပညာပေးရေး မည်သည်တို့ကို ထပ်မံ လုပ်ဆောင်နိုင်မည်နည်း။
တရုတ်နိုင်ငံသည် အင်အားကြီးမားသော အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကြီးဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် တရုတ်နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးနှင့် နိုင်ငံရေးသြဇာကို ပူပန်သည်မှာ မှန်ကန်ပေသည်။ သို့သော် မြန်မာနိုင်ငံသည် တရုတ်န်ိုင်ငံနှင့် ခပ်ခွာခွာနေနိုင်ခြင်းမရှိပေ။ မိမိတို့သည် မိမိတို့ ရောက်နေသည့် နေရာတွင်သာ ရှိနေသည်။ ထို့ကြောင့် တရုတ်နိုင်ငံနှင့် အားလုံးအတွက် သတင်းစကားကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်သင့်ပေသည်။ ထိုသတင်းစကားမှာ မြန်မာနိုင်ငံ၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို လေးစားရမည်ဟူသော သတင်းစကားပင်။
(ဧရာဝတီ အင်္ဂလိပ်ပိုင်းပါ Leave Myanmar in Peace ကို ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန်သည်။)
You May Also Like These Stories :
လူသတ်ဝါဒနှင့် စစ်ရာဇဝတ်မှုများ အလိုမရှိ
ရခိုင် ပြဿနာ နိုင်ငံရေးနည်းဖြင့် အမြန်ဆုံး အဖြေရှာကြပါ
